Monitoring w ochronie lasu

Nadleśnictwo Opole prowadzi bieżący, regularny monitoring ukierunkowany na odpowiednio szybkie wykrycie zagrożeń dla ekosystemów leśnych, zarówno zagrożeń o charakterze biotycznym jak i abiotycznym. Celem monitoringu jest nie tylko bieżąca ocena stanu zdrowotnego lasu, ale przede wszystkim odpowiednio wczesne podejmowanie środków zaradczych. Podstawę formalną prowadzenia monitoringu, oraz szczegółowe wytyczne zawiera Instrukcja Ochrony Lasu (załącznik do Zarządzenia nr 57 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 22 listopada 2011 r., obowiązująca w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych od dnia 1 stycznia 2012 r.).

Dokumentami podsumowującymi wyniki rocznego monitoringu są: kwestionariusz występowania uszkodzeń spowodowanych przez owady, ssaki, ptaki i wykonywanych zabiegów ochronnych, oraz kwestionariusz występowania uszkodzeń spowodowanych przez czynniki abiotyczne i antropogeniczne oraz chorób drzew leśnych spowodowanych przez grzyby patogeniczne i wykonanych zabiegów ochronnych, które to dokumenty są dostępne na stronie internetowej: RDLP Katowice

Tabele można pobrać poniżej: Materiały do pobrania

OCHRONA PRZED OWADAMI

Zagrożenia ze strony szkodliwej entomofauny na tym terenie występowały od dawna. Silna gradacja brudnicy mniszki wystąpiła w latach 1947-1950 na terenie obrębu Grudzice. Natomiast w latach 1994, 2000, 2005 i 2006 zwalczano tego szkodnika na obrębach Krasiejów oraz Zbicko (metodą lotniczą) na łącznej powierzchni 3430 ha. Gradacje osnui gwiaździstej występowały kilkakrotnie: w latach 1951-1959 na terenie obrębu Dąbrowa Opolska (zwalczanie prowadzono przy użyciu naziemnych i lotniczych środków), w latach 1957-1966 na terenie obrębu Grudzice (zwalczanie j.w.). W latach 1996-2000 żery o charakterze nękającym powodowały szkodniki z kompleksu foliofagów dębu (zwójki i miernikowce), w poszczególnych latach na powierzchni od 57 do 628 ha. Zwalczania nie prowadzono. Szkody o dużym znaczeniu gospodarczym powodują ponadto ryjkowce z szeliniakiem sosnowym na czele. Znaczenie tego szkodnika ogranicza się wyłącznie do upraw, monitorowanie i ograniczanie jego występowania, na pow. ok. 120 ha, pochłania jednak rok rocznie poważne środki finansowe. Problem tego szkodnika najsilniej uwidacznia się na terenie obrębu Krasiejów, gdzie od lat jest przedmiotem szczególnie starannej profilaktyki i zwalczania metodami mechanicznymi (dołki chwytne) jak i chemicznymi.

OCHRONA PRZED ZWIERZYNĄ

Biorąc pod uwagę wielkość nakładów na przeciwdziałanie szkodom, jest to najważniejsza grupa zagrożeń biotycznych. Na terenie Nadleśnictwa Opole szkody wyrządzają jelenie i sarny (na wszystkich obrębach), oraz daniele (obręb Zbicko). Odnotowano także szkody spowodowane przez łosie (obręb Dąbrowa). Szkody powodowane przez dziki i zające nie mają znaczenia dla praktyki gospodarki leśnej. Do najistotniejszych szkód należy zgryzanie, spałowanie i czemchanie, powodujące zniekształcanie składów gatunkowych nowo zakładanych upraw, oraz obniżające jakość zdrowotną przyszłych drzewostanów.

W ostatnich latach coraz częściej odnotowywane są przypadki wystąpienia szkód spowodowanych przez bobry, szczególnie na terenie obrębu Krasiejów, powodujących zalewanie a w konsekwencji usychanie całych drzewostanów.

Przeciwdziałanie szkodom powodowanym przez zwierzynę prowadzi się na następujących płaszczyznach:

- dostosowanie liczebności populacji do faktycznych możliwości żerowych łowiska

- poprawę naturalnych warunków bytowania zwierzyny, między innymi poprzez wykładanie drzew ogryzowych.

- stosowanie środków zmniejszających presję zwierzyny na odnowienia i zalesienia tzn. zabezpieczenia repelentami, zabezpieczenia mechaniczne (grodzenia, osłonki, palikowanie).