Gospodarka leśna jest kluczowym elementem zarządzania zasobami naturalnymi, mającym na celu nie tylko produkcję drewna, ale również ochronę i utrzymanie trwałości drzewostanów.

Trwała, zrównoważona i wielofunkcyjna gospodarka leśna ma na celu zapewnienie, że lasy będą w stanie wypełniać swoje ochronne, gospodarcze i socjalne funkcje na poziomie lokalnym, narodowym i globalnym, bez szkody dla innych ekosystemów.

Hodowla lasu będąca jej częścią, koncentruje się na:

• adaptacją lasu do zmian klimatycznych (przebudowa drzewostanów jednogatunkowych na wielogatunkowe, bardziej odporne na zmieniające się warunki środowiska)
• ochronie zasobów wodnych (ograniczanie spływu powierzchniowego),
• odnawianiu i wzbogacaniu istniejących lasów oraz tworzeniu nowych, z poszanowaniem dla lokalnych warunków przyrodniczych (wykorzystywanie w jak największym stopniu naturalnego odnowienia),
• ochronie różnorodności biologicznej i siedlisk (zakładanie ekotonów, łąk kwietnych, wprowadzanie gatunków biocenotycznych).

W Polsce, działania te są regulowane przez ustawę o lasach, politykę leśną państwa, a także przepisy ustawy o ochronie przyrody, które mają znaczący wpływ na warunki prowadzenia gospodarki leśnej. Zasady hodowli lasu w Polsce są szczegółowo opisane w dokumentach Lasów Państwowych, które podkreślają znaczenie zachowania różnorodności biologicznej, produkcyjności, potencjału regeneracyjnego i żywotności lasów.

Gospodarka leśna realizowana jest w oparciu o plany urządzania lasu, które sporządzane są na okres 10 lat. Proces tworzenia planu obejmuje analizę stanu lasów, określenie celów i zasad gospodarki leśnej, a także planowanie działań związanych z ochroną przyrody, pozyskiwaniem drewna, zalesieniem, odnowieniem, pielęgnacją lasu oraz udostępnianiem lasu dla społeczeństwa.

Nadleśnictwo Opole prowadzi gospodarkę leśną w oparciu o Plan Urządzania Lasu sporządzony na okres od 01 stycznia 2024 r. do 31.12.2033 r.,

Zadania hodowlane w skali 10-lecia przedstawiają się następująco:  

- odnowienie lasu ma na celu inicjowanie i kształtowanie młodego pokolenia lasu. Podstawą określenia sposobów i zasad prowadzenia odnowień są przyjęte cele hodowlane. Odnowienie odbywa się w sposób naturalny (samosiew), z sadzenia lub siewu nasion do gleby.

- poprawki i uzupełnienia mają na celu utrzymanie i regulację założonego składu gatunkowego, zwiększenie różnorodności gatunkowej oraz zwiększenie możliwości produkcyjnych istniejących upraw.

- pielęgnowanie gleby polega na usuwaniu konkurencyjnej roślinności na założonych uprawach w celu poprawy warunków wzrostu młodego pokolenia. Zabieg ten jest niezwykle istotny ponieważ młode drzewka nie są w stanie wygrać konkurencji ze strony chwastów.

- czyszczenia wczesne – celem tego zabiegu jest usunięcie lub przyhamowanie wzrostu niepożądanych domieszek, usunięcie drzewek wadliwych, chorych, obumarłych i obumierających.

- czyszczenia późne – zabieg ten polega na regulacji składu gatunkowego, poprawie jakości i zdrowotności drzewostanu.

- melioracje agrotechniczne – mają za zadanie stworzenie dogodnych warunków wzrostu dla nowego pokolenia lasu na odnawianych  powierzchniach poprzez poprawę właściwości fizycznych gleby.

Wszystkie te działania są zgodne z zasadami powszechnej ochrony lasów, trwałości utrzymania lasów, ciągłości i zrównoważonego wykorzystania wszystkich funkcji lasów oraz powiększania zasobów leśnych. Dzięki temu, lasy mogą kontynuować pełnienie swoich niezwykle ważnych funkcji w ekosystemie, zapewniając dobrostan obecnym i przyszłym pokoleniom.